ولادت: 7شهریور1342 – کوهبنان
شهادت: 19دی1365 – شملچه
نام پدر: اسفندیار
****
زندگی نامه:
شهید محمد دانشورینسب در سال 1342 در خانهای ساده و پر از صف ای روستایی به دنیا آمد. فقر مالی و مشقت زندگی سبب شد تا در سن 5سالگی برای کاستن سختی از دوش پدر با دستهای کوچک خود به قالی بافی بپردازد. وی در سن 7 سالگی در دبستان آیتا… کاشانی به تحصیل مشغول شد. هوش سرشار وی همواره باعث تحسین معلمان بود . او تحصیل علم را با آموختن کلام خدا عجین کرد و گوهر وجودی خود را با آیات قرآن کریم صیقل داد. وی با موفقیت روز اف زون خود پس از اتمام مقطع راهنمایی در مدرسه امیرکبیر و انتخاب رشته علوم تجربی به مقطع تحصیلی متوسطه گام نهاد.
وی علاقه خاصی به آثار شهید مطهری و امام راحل )ره( و تفسیر قرآن کریم داشت. هنوز دوران متوسطه را می گذراند که به پیام امام خمینی (ره) لبیک گفت. با شرکت در راهپیمایی و تظاهرات، نفرت خود را از رژیم
شاه اعلام میکرد. با پیروزی انقلاب اسلامی و تشکیل نهادها و ارگان های مردمی و انقلابی، روزها را به تحصیل علم و شبها را به نگهبانی در پایگاه می پرداخت.
به دلیل نرسیدن دانش آموز به حد نصاب در کوهبنان، سال آخر دبیرستان خود را در دبیرستان امام خمینی )ره) کرمان گذراند . پشت کار و همت والای او در تحصیل علم سبب شد تا در سال 1363 در رشته امور پرورشی
مرکز تربیت معلم شهید پاکنژاد یزد پذیرفته شود. در همین بحبوبه بود که بنا به فرمان رهبر انقلاب مبنی بر دفاع از وطن، شوق جبهه او را به سوی خود کشاند و به عنوان نیروی امدادگر به مدت 50 روز به خدمت پرداخت.
وی با موفقیت مدرک تحصیلی فوق دیپلم خود را اخذ کرد. در تیر 1365 دوره آموزشی را در کرمان با موفقیت سپری کر د و در مهر 65 در بخش راور به شغل معلمی همت گمارد.
هنوز دو هفته از تدریس او در مدارس راور نگذشته بود که دل شیدایش، او را بی قرار جبهه ها کرد. این بار به عنوان غواص و خط شکن در عملیات کربلای 5 خدمت کرد. در مرحله اول عملیات از ناحیه پا مجروح شد و با وجود اینکه حال مساعدی نداشت در جبهه ماند و بعد از مدتی به خط مقدم جبهه رفت. وی در گردان 412 به صورت غواص به خط شکنی و بازکردن معبر عملیات کربلای 5 پرداخت. عاشق متواضعی که لذت عشق را دریافته بود و در تکاپوی روزهای بی قراری، ندای پروردگارش را لبیک گفت. وی در تاریخ 19دی1365در منطقه شملچه و در عملیات کربلای5 در حالیکه نماز شهادتش را در خروش آب می خواند با اصابت گلولهای به
سرش، جام ازلی را سرکشید و نام خود را با واژه زیبای شهادت، مزّین کرد.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
